Sibu is een relatief grote stad, met 90% Chinezen als inwoner. Het gaat uiteraard niet ten koste van de gastvrijheid, want ook hier worden we met open armen ontvangen. We zijn zelfs een toeristische attractie in dit deel van Borneo, want het aantal toeristen wat hier komt is echt op 1 hand te tellen. We worden dan ook met enig regelmaat met open mond aangekeken en we worden stiekem op de foto gezet. We zijn inmiddels wel heel nieuwsgierig op welke Maleisische Social Media we allemaal onverhoopt te vinden zijn;) We genieten hier van de avondmarkt, die bestaat uit een Islamitisch deel en een Christelijk deel. Eigenlijk is dat vooral terug te zien in de kledij en het feit dat de Islamitische eetstalletjes geen varkensvlees serveren, maar uitsluitend halal vlees. Wij laten hoe dan ook onze smaakpapillen prikkelen, want het is heerlijk wat hier allemaal te verkrijgen is. Het is spotgoedkoop en het wordt bereidt waar we bij staan, dus we kunnen stellen dat het lang genoeg doorgebakken wordt allemaal. Ook zijn er zoete lekkernijen te verkrijgen. ’s Avonds eten we in een ontzettende aanrader qua restaurant, Café Café. Een uitstekende kaart, met zowel Westerse als Aziatische gerechten.

De volgende dag gaan we nader kennis maken met wat Sibu te bieden heeft en dat is allereerst een erg opmerkelijke, overdekte markt. Hier vindt u alles terug aan verse waren, maar ook pluimvee wordt hier op een opmerkelijke manier te koop aangeboden. Kippen worden hier namelijk in een krant gewikkeld, er wordt een strik omheen gedaan en inpak gemak is hier een simpel feit. We moeten even slikken als we dit allemaal zien, want het is hier allemaal zichtbaar en daardoor komt het voor ons dieronvriendelijk over. Aan de andere kant is onze werkwijze in Nederland in de pluimvee business niet perse diervriendelijker.. Een gewetensvraag knaagt aan ons, maar jammer genoeg hebben we niet voldoende tijd om hier langer te blijven en de discussie met onszelf aan te gaan.

We gaan de rest van de stad verkennen en Sibu heeft verrassende plekjes, waaronder een prachtige Chinese pagode van imposante omvang. We worden meegenomen in de boeiende levenswijze van de Chinese Dow en hun spirituele kijk op het leven. Vervolgens stappen we op de boot, om in anderhalf uur naar Dalat te gaan varen. In Dalat treffen we een klein dorpje, waar de kinderen ons vrolijk toezwaaien en de lokale ouderen graag meer over ons te weten komen. Het voelt bijna als de omgekeerde wereld! Wat een traktatie om zo een vriendelijke en hartelijke mensen te leren kennen op deze reis. Na een koffiestop te hebben gehad in Dalat, gaan we door naar ons verblijf voor de laatste twee nachten in de omgeving van Mukah. Ook Mukah is weer een goed voorbeeld van een omgeving waar nagenoeg geen toeristen komen. We hobbelen in ons busje door het landschap en komen rond de klok van 16:00 uur aan in ons Guesthouse, Lamin Dana. Dit is wederom een echte, authentieke accommodatie die gerund wordt door een lokale familie. Gastvrijheid krijgt hier weer een extra lading, mensen zijn hier weer allerhartelijkst. Vanuit dit guesthouse zitten we wederom midden in de rimboe, maar dan wel in een dorpje. Deze omgeving is vooral kenmerkend vanwege de Sago plantages. Voor zij die Sago niet kennen, het is het beste te vergelijken met maïzena. We worden deelgenoot gemaakt van het gehele proces, van A tot Z. Dat begint met een boottocht door de dichte jungle, waarbij we uiteindelijk aankomen op een woest stukje wildernis en waar ons gesommeerd wordt om uit te stappen. We zien echter niets dan dichte jungle en onze recente ervaring in de jungle maakte ons nog niet ervaren genoeg om er heel plausibel uit te springen. We verkiezen dus onze bootjes boven de onzichtbare uitstapplaats en we kijken geïntrigeerd toe hoe hier een pad wordt gebaand voor de plantage medewerkers. Uit het niets ontstaat er door het kappen van de struiken een soort pad, waarna er een geschikte Sago boom wordt uitgekozen die omgezaagd zal gaan worden. Dat gaat ontzettend vlekkeloos en binnen de kortste keren wordt deze enorme boomstam in kleinere stammetjes gezaagd. Deze worden vervolgens het water in gerold en per touw aan elkaar bevestigd. Dit wordt als 1 lange ketting achter de bootjes aan getrokken, zodat het een aantal weken in het water kan liggen en uiteindelijk in het dorp verwerkt kan worden. Ter plaatse wordt Sago werkelijk voor van alles gebruikt, maar het ons het is een compleet onbekend fenomeen. We komen er echter wel achter dat er heerlijke koekjes van worden gemaakt en voor slechts €0,20 per pakje kunnen we deze koekjes in een lokaal winkeltje kopen.

Overweeg eens bij het plannen van je reis om een bezoek aan authentieke steden zoals Sibu en Mukah te brengen. Ga terug in de tijd, ver weg van alle toeristen!